Vroegâh, toen alles nog beter anders was, had een proces of gebruikers-rechten, en mocht bijna niks, of root-rechten, en mocht bijna alles. Tools als arping, die zelf netwerk pakketjes willen maken buiten het kernel om, moesten toen dan ook op disk het SETUID bitje hebben, zodat ze bij het uitvoeren als root zouden draaien.

Al terug in 1999 is hier verandering in gekomen, toen processen “Capabilities” konden krijgen met het 2.2 kernel. Sinds 2008 kunnen deze capabilities ook aan executables op disk gekoppeld worden, zodat er fijnmazig rechten uitgedeeld kunnen worden aan tools die dat nodig hebben.

Deze week neemt Wander jullie mee terug in de tijd naar het begin van de jaren tachtig. En wat is er nou beter om te tijdreizen dan revisie beheer software? Specifieker, de grootvader van alle revisie beheer software: Revision Control System (RCS).

Voor sommigen van jullie zal dit een herinnering zijn aan beter tijden, voor anderen een hoofdstuk van hun leven dat ze gesloten hebben en hopen nooit meer te hoeven openen. Voor de chronologisch minder bevoordeelde mensen is het misschien dat irritante commando dat je bestanden liet verdwijnen op RHEL4 en ouder als je per ongeluk ci typte in plaats van vi.